ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ στις 11 ΜΑΡΤΗ 2018

ΕΛΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!

Συναδέλφισσες –Συνάδελφοι Αρχιτέκτονες

Όποια πτυχή της ζωής μας κι αν κοιτάξουμε, θα δούμε σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που κλιμακώνονται και καταργούν δικαιώματα κατακτημένα με θυσίες. Απ’ τους μισθούς πείνας μέχρι το πέταγμα απ’ το επάγγελμα μέσα απ’ την «απελευθέρωση», το ασφαλιστικό και τη φορολογία, τις διαρκείς περικοπές συντάξεων.

Σταθερές είναι η ένταση, η κατεύθυνση της επίθεσης, αλλά και οι συνέπειες που βιώνουμε σήμερα στο πετσί μας:

• Η προώθηση της πολιτικής ΕΕ – άρχουσας τάξης για την “απελευθέρωση” του επαγγέλματος του μηχανικού μέσω της αλλαγής θεσμικού πλαισίου που προωθεί το ΤΕΕ σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, για την πιστοποίηση δραστηριοτήτων και την αποσύνδεση πτυχίου-επαγγέλματος, μετατρέπει το δίπλωμα σε εισιτήριο για ένα ατέλειωτο «γαϊτανάκι» σεμιναρίων, εξετάσεων και άλλων δοκιμασιών, όπως η «τεκμηριωμένη» από τους εργοδότες εμπειρία και η μέχρι τότε παραμονή στη βαθμίδα «δόκιμου μηχανικού». Λίγοι «εκλεκτοί» ως στελέχη εταιρειών θα μπορούν να ασκούν το επάγγελμα, ενώ οι υπόλοιποι μετατρέπονται σε φτηνή, ευέλικτη επιστημονική εργατική δύναμη. Οι μεγάλες εταιρείες θα διαθέτουν το σύνολο των πιστοποιήσεων ενώ η μεγάλη μάζα των μηχανικών θα εργάζονται ως φτηνοί και ανειδίκευτοι με μισθούς εξαθλίωσης.
• Ο μισθός μας που ξεκινάει από τον κατώτατο των 586 ευρώ μικτά συμπεριλαμβανομένου του ΕΦΚΑ για το «μπλοκάκι», δουλειά χωρίς ωράριο και απλήρωτη δουλειά τα Σαββατοκύριακα. Υποχρεωτικές μεταθέσεις σε έργα εκτός Αττικής ή εκτός Ελλάδας χωρίς αποζημίωση, ακόμα και ατομικές συμβάσεις με βάση αγγλικό δίκαιο (βλ.ΕΛΛΑΚΤΩΡ).
• Από το 1993 μέχρι σήμερα, πληρώνουμε πάνω από 4πλάσιες εισφορές για μια σύνταξη λιγότερη από το μισό της παλίας σύνταξης. Ο ΕΦΚΑ ληστεύει το μέχρι το 38% του εισοδήματός μας, σε συνδυασμό με τη ληστρική άμεση φορολογία η συνολική ληστεία ξεπερνά τα 2/3 του εισοδήματός, μας μετατρέπει σε ανασφάλιστους και μας ωθεί στην έξοδο από το επάγγελμα. Η αλλαγή στη βάση υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών, για το 2018, αθροίζοντας στο καθαρό εισόδημα τις ασφαλιστικές εισφορές που πληρώθηκαν την προηγούμενη χρονιά, αυξάνει εκ νέου τις εισφορές μέχρι 38% σε σχέση με αυτές του 2017. Για φέτος η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ολοκληρώνει το «ρεσάλτο» καλώντας μας να πληρώσουμε αναδρομικές αυξήσεις για το 2011 και 2012.
• Το ασφαλιστικό Κατρούγκαλου, αφού «νομιμοποίησε» οριστικά την ευέλικτη εργασία με το Μπλοκάκι, έφερε νέες απώλειες καθώς οι εργοδότες μετακύλησαν στο μισθό μας την εργοδοτική εισφορά. Χρησιμοποιούν απολύσεις και τρομοκρατία για όποιον αντιστέκεται στην επιβολή της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Διαρκείς περικοπές μισθών και επιδομάτων, πολύμηνες καθυστερήσεις στην καταβολή τους. Άρνηση πληρωμής αποζημιώσεων για τα μπλοκάκια. Δίωξη της μητρότητας για τις γυναίκες εργαζόμενες με ΔΠΥ.
• Η απειλή της κατάσχεσης κρέμεται σαν Δαμόκλειος Σπάθη πάνω από το κεφάλι μας, με ημερομηνία ορόσημο την Πρωτομαγιά του 2018 για την έναρξη ηλεκτρονικών πλειστηριασμών κατασχέσεων για χρέη προς το Δημόσιο, την ώρα που το 80% των αυτοασφαλιζόμενων μηχανικών χρωστάνε στο ταμείο και δεν έχουν ασφαλιστική κάλυψη.
• Η αποσύνδεση «ασφάλισης-ιδιότητας» δίνει τη «δυνατότητα» στον άνεργο, εφόσον «κλείσει βιβλία», να απαλλαχτεί από νέες ασφαλιστικές εισφορές και να παραμένει ανασφάλιστος χωρίς δικαίωμα σε Υγεία – Πρόνοια – Σύνταξη, όντας μέλος του ΤΕΕ, διατηρώντας ακέραια τα χρέη προς πρώην ΤΣΜΕΔΕ–ΕΤΑΑ. Ο άνεργος –υποαπασχολούμενος, χωρίς φορολογική & ασφαλιστική ενημερότητα, θα έχει τη «δυνατότητα» να εργάζεται «μαύρα» για λογαριασμό εταιρειών ή θα υποχρεώνεται να ανοιγοκλείνει βιβλία στην εφορία για να εισπράξει την αμοιβή του. Δεν μας φτάνουν 3 ζωές(!) για να πάρουμε σύνταξη πάνω από την κατώτατη – επίδομα φτώχειας που σήμερα ανέρχεται σε 380 ευρώ. Χιλιάδες νέοι συνάδελφοι είναι άνεργοι χωρίς ασφαλιστική κάλυψη ή ξενιτεύονται για να επιβιώσουν.
• Με τη νομοθεσία για τα έργα και τις μελέτες, την κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών, τα νέα ενιαία Μητρώα Δημόσιων και Ιδιωτικών Έργων κ.ά., όλη η δουλειά συγκεντρώνεται στα χέρια μιας χούφτας μεγάλων ομίλων, ενώ για μας προβλέπεται το κυνήγι πιστοποιητικών (ταυτότητας κτηρίων, ενεργειακών κ.λπ.) για «τρεις κι εξήντα».

Η «ΔΙΚΑΙΗ» ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΧΕΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΧΑΜΕΝΟΥΣ

Δεκαετίες τώρα έχουμε δοκιμάσει «στην πλάτη μας» κάθε τύπο κυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ –ΝΔ –τεχνοκρατών όπως του Παπαδήμου – τρικομματικές -«αριστερές – αντιμνημονιακές» όπως του ΣΥΡΙΖΑ). Αντίστοιχα στον ΣΑΔΑΣ, όπως και στο ΤΕΕ, δεκαετίες τώρα έχουν παρελάσει άλλες τόσες διοικήσεις – προεδρεία, κάθε συνδυασμού και απόχρωσης. Όλα «τριγύρω αλλάζουνε», όμως αυτό που μένει σταθερό είναι τα συμφέροντα που κυβερνήσεις –ΤΕΕ – διοικήσεις ΣΑΔΑΣ εξυπηρέτησαν με την πολιτική τους. Τώρα έχουμε τις  διακηρύξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ότι το προσεχές καλοκαίρι φτάνουμε στο «τέλος των μνημονίων της επιτροπείας». Οι υποσχέσεις για «δίκαιη ανάπτυξη» και ελάφρυνση των βαρών αποτελούν την προκλητική ειρωνεία του «επαγγελματία εκτελεστή» στα θύματά του, για όλους εμάς που είτε ως εργαζόμενοι, είτε ως άνεργοι βρισκόμαστε διαρκώς στο στόχαστρο της επίθεσης κεφαλαίου – κυβέρνησης – ΕΕ.

Ο μεταμνημονιακός «παράδεισος» απαιτεί όχι απλά την παγίωση όλων των αντεργατικών μέτρων που προηγήθηκαν, αλλά και την παραπέρα κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης, το διαρκές χτύπημα των λαϊκών δικαιωμάτων στο όνομα της προσέλκυσης επενδύσεων και διατήρησης θετικών ρυθμών στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Το «καρότο» της «δίκαιης ανάπτυξης» πάει πακέτο με το «μαστίγιο», την εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία, την ένταση της κρατικής καταστολής: χτύπημα απεργιακών κινητοποιήσεων, διώξεις αγωνιζόμενων, αυτεπάγγελτες διώξεις και ΜΑΤ για όποιους αντιστέκονται στους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών. Είναι πρόσφατη η ψήφιση των δεκάδων αντιλαϊκών προαπαιτούμενων της «3^ης αξιολόγησης»: Εκτός από το χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα, νομοθέτησαν την επέκταση των πλειστηριασμών, την ταχεία προώθηση των επόμενων ιδιωτικοποιήσεων κ.ά., ενώ ήδη η κυβέρνηση προωθεί τα προαπαιτούμενα της 4^ης αξιολόγησης.

Τα κλιμακούμενα αντιλαϊκά μέτρα δεν πέφτουν απ’ τον ουρανό. Δε σχετίζονται με λαθεμένες επιλογές της μιας ή της άλλης κυβέρνησης, με λάθος «συνταγές» με τις οποίες επιχειρείται να αντιμετωπιστεί το «αναπτυξιακό» πρόβλημα, με την κυριαρχία του «νεοφιλελευθερισμού» την οποία αναδεικνύουν ως πρόβλημα οι «αριστεροί διαχειριστές του συστηματος». Οι αντιλαϊκές κατευθύνσεις δεν αφορούν μόνο τους μηχανικούς, ούτε μόνο την Ελλάδα της κρίσης. Εφαρμόζονται σ’ όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ πριν ακόμα ξεσπάσει η διεθνής κρίση του 2008. Για να βρούμε ποιος επιβάλλει αυτά τα μέτρα αρκεί να αναρωτηθούμε “ποιος κερδίζει”; Και η απάντηση είναι εύκολη. Τα δικά τους κέρδη και η δική τους ανάπτυξη πατάει πάνω στις δικές μας θυσίες. Η θωράκιση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των ομίλων απαιτεί φτηνή εργατική δύναμη, διάλυση των εργασιακών σχέσεων και τσάκισμα των αυτοαπασχολούμενων. Οι δικές μας θυσίες, οι μισθοί φτώχειας, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις μεταφράζονται σε κέρδη των ομίλων. Τα έσοδα από τη φοροληστεία, την εισφοροληστεία του ΕΦΚΑ και την περικοπή δικαιωμάτων και κρατικών δαπανών κατευθύνονται ως κρατική χρηματοδότηση στους ξένους και ντόπιους ομίλους, ως τοκοχρεωλύσια στους δανειστές. Οι όμιλοι απαιτούν επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησης κρατικών επιχειρήσεων ως «χρυσοφόρα» πεδία επένδυσης για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά τους και προώθηση των μέτρων «απελευθέρωσης» της αγοράς για απόσπαση νέων μεριδίων αγοράς με τον βίαιο εκτοπισμό των αυτoαπασχολούμενων. Γι’ αυτό και η κερδοφορία των ομίλων απαιτεί τέτοια μέτρα, απαιτεί τέτοια πολιτική. Αποτελεί πολιτική (αυτ)απάτη μια ανάλυση που θεωρεί πως μπορεί να υπαρξει μια άλλη διαχείριση του καπιταλισμού, όπου εργαζόμενοι και όμιλοι θα αναπτύσσονται αρμονικά μεταξύ τους.

Ή εμείς ή αυτοί!

Όσο νωρίτερα συνειδητοποιήσουμε την πραγματικότητα, τόσο πιο γρήγορα θα την αλλάξουμε!

ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΕΕ & ΣΑΔΑΣ: ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ!

Συνένοχοι στο έγκλημα της σφαγής των δικαιωμάτων μας είναι οι «πρόθυμοι» του καθεστωτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού σε ΤΕΕ και επιστημονικούς συλλόγους, όπως και στον ΣΑΔΑΣ, αλλά και όσοι με κινηματικό προσωπείο και «αριστερό» άλλοθι συνέβαλαν στην υλοποίηση της επίθεσης. Οι διαδοχικές εναλλαγές τους στη διοίκηση, ανεξάρτητα από το πόσο σφοδρή είναι η μεταξύ τους αντιπαράθεση, δεν αναιρεί το βασικό τους ρόλο: να στηρίζουν την εκάστοτε κυβέρνηση στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Σήμερα στηρίζουν ποικιλότροπα την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να περάσει τα επόμενα προαπαιτούμενα ολοκληρώνοντας το ρόλο που ανέλαβε από τα πολιτικά αφεντικά της, να φέρει σε πέρας τη «βρώμικη» δουλειά που δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Οφείλουμε να κρίνουμε τη στάση της διοίκησης του ΣΑΔΑΣ και τη δράση των παρατάξεων που δραστηριοποιούνται σε αυτόν και στο ΤΕΕ, με γνώμονα τα συμφέροντα και τις ανάγκες μας. Όχι μόνο από το τι έπραξαν, αλλά και από τι «παρέλειψαν» να πράξουν. Πώς τοποθετήθηκαν στα κεντρικά ζητήματα των αντιλαϊκών μέτρων; Ποιες πρωτοβουλίες πήραν για την υπεράσπιση των εργασιακών, επαγγελματικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας; Ένα είναι βέβαιο, «αναπαρέστησαν» σε μικρογραφία την ψευδεπίγραφη διπολική αντιπαράθεση του αστικού πολιτικού συστήματος, ενώ μαίνονταν η αντιλαϊκή επέλαση. Η πλειοψηφία της κεντρικής διοίκησης, συγκροτήθηκε από το μπλοκ των παρατάξεων Συσπείρωση (ΛΑΕ – ΣΥΡΙΖΑ), Συνεργασία (ΣΥΡΙΖΑ –ΔΗΜΑΡ), τον «εκπρόσωπο» του υπουργού Χρ. Σπίρτζη (εκλεγμένου με τη ΣΑΕ -παράταξη επίσημου ΠΑΣΟΚ στον ΣΑΔΑΣ) και τη «διακριτική» στήριξη των δύο συνοδοιπόρων της Συσπείρωσης, των παρατάξεων ΑΚΕΑ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ –ΛΑΕ) και Νέο Κίνημα Αρχιτεκτόνων (ΝΚΑ). Αυτή η σταθερή «τριπλή συνεννόηση» Συσπείρωσης –ΑΚΕΑ –ΝΚΑ και με την παράταξη του επίσημου ΣΥΡΙΖΑ Συνεργασία, που στις φετινές εκλογές κατεβαίνει με νέα ονομασία ως Ριζοσπαστική Συνεργασία Αρχιτεκτόνων, έγινε ολοφάνερη στην κοινή εκλογή προεδρείου στο Τμήμα Αττικής του ΣΑΔΑΣ. Από τα Δ.Σ. μέχρι τις συνεδριάσεις της Αντιπροσωπείας και τις Γ.Σ. του Τμήματος Αττικής του συλλόγου, η πλειοψηφία κινήθηκε στον αστερισμό της «κυβερνώσας Αριστεράς», με άλλα λόγια της προσαρμογής στο «ρεαλισμό» της διαχείρισης της ακραίας εξαθλίωσης με βάση την αρχή του «μη χειρότερα» και χωρίς να θίγει την κεντρική κατεύθυνση της αστικής πολιτικής.

Κοινός παρανομαστής στην ανοιχτή και διαρκή «διεργασία» για τη διαμόρφωση των αποφάσεων στα όργανα και την έκφραση θέσης σε κάθε μεγάλο και μικρό ζήτημα που κλήθηκε να τοποθετηθεί ο ΣΑΔΑΣ, από την «απελευθέρωση» του επαγγέλματος, το ασφαλιστικό και τις κατασχέσεις, μέχρι την πολιτική για το δομημένο περιβάλλον, τις πλημμύρες και τις επενδύσεις στο Ελληνικό κ.ά., ήταν η λογική του «μικρότερου κακού». Η λογική της συνδιαλλαγής για τη συνδιαμόρφωση νομοσχεδίων, άμβλυνσης των πιο αιχμηρών πλευρών της κυβερνητικής πολιτικής, ενίοτε της συντεχνιακής αντιπαράθεσης (βλ. ΠΔ για επαγγελματικά δικαιώματα) με τις άλλες ειδικότητες για τη δήθεν «υπεράσπιση» του επαγγέλματος των Αρχιτεκτόνων. Υπήρξε μόνιμη συμπόρευση Συσπείρωσης, ΑΚΕΑ και ΝΚΑ στη διαμόρφωση των θέσεων του Συλλόγου και του περιεχομένου όποιας δράσης προχώρησε, με αποκορύφωμα το Συνέδριο «Αττική σε Κρίση». 

Οι όποιες όψιμες διαφοροποιήσεις της τελευταίας περιόδου από τους «αριστερούς» συνοδοιπόρους, όπως για παράδειγμα το ΝΚΑ που απείχε από τις διαδικασίες (ενώ αρχικά συμμετείχε στο προεδρείο του Τμήματος Αττικής), ήταν όχι για ζητήματα πολιτικής αντίθεσης, αλλά για θέματα «δημοκρατικής» λειτουργίας του οργάνου της Αντιπροσωπείας, του διοικητικού συμβουλίου, θέματα περιφερειακής δομής του ΣΑΔΑΣ και άλλα τέτοια ζητήματα που σε κάθε περίπτωση δεν αποτελούν βεβαίως το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα του συλλόγου. Άλλωστε, το πρόβλημα του Καταστατικού έχει αναχθεί από όλες τις παρατάξεις (ΝΔ, ΕΛΕΜ, Συσπείρωση, ΝΚΑ, ΑΚΕΑ κ.λπ.) σε κύριο ζήτημα της «κακοδαιμονίας» για να αποκρύψουν την ουσιαστική συμπόρευσή τους στα κεντρικά πολιτικά ζητήματα. Οι «αριστεροί» συνοδοιπόροι ακόμα και σήμερα θεωρούν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως το «μικρότερο κακό», ενώ δικαιολογούν την προσαρμογή και παραίτηση από κάθε δυνατότητα αντεπίθεσης του κινήματος με νέα «θεωρητικά σχήματα». Βλέπουν πάντοτε ανυπέρβλητα εμπόδια στον αρνητικό συσχετισμό δύναμης, την απογοήτευση και υποχώρηση των λαϊκών δυνάμεων, στοιχεία για τα οποία έχουν οι ίδιοι μεγάλη ευθύνη καθώς τα ενίσχυσαν με την πολιτική κατεύθυνση του «αντιμνημονιακού» αγώνα όλα τα προηγούμενα χρόνια, με ουσιαστικό στόχο να διατηρήσουν αυτόν τον αρνητικό συσχετισμό προς όφελος της άρχουσας τάξης. Σήμερα αυτό που προκάλεσαν το επικαλούνται για να πείσουν ότι το κίνημα και ο Σύλλογος πρέπει να παλέψει για μικρές καθημερινές βελτιώσεις, ζητήματα που μπορούν να λυθούν με «πίεση» στα αρμόδια υπουργεία και υπηρεσίες, σε κάποιες συναντήσεις με άλλους φορείς, στην ενασχόληση με τα χωροταξικά και περιβαλλοντικά προβλήματα στους Δήμους. Αυτή η κατεύθυνση προβάλλεται από το προεδρείο (ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, ΑΚΕΑ κ.λπ.) ως βασικό αποτέλεσμα της δράσης του. Συνοψίζεται στο πόρισμα του συνεδρίου «Αττική σε Κρίση», καθώς και στις άλλες «δράσεις» που βαφτίζουν «στροφή του συλλόγου στην κοινωνία».

Η γραμμή αυτή, που με επιμέρους διαφοροποιήσεις εκφράζει ολόκληρο το φάσμα των παρατάξεων του «αριστερού προεδρείου», εμφανίζει ως αιτία της επίθεσης κάποιες αυθαίρετες επιλογές όπως τη «μνημονιακή πολιτική», τον «νεοφιλελευθερισμό και την ΕΕ που έχει αναγορευθεί σε στρατηγείο του», την άνοδο της διεθνούς ισχύος του «συντηρητισμού», με λίγα λόγια, αναγορεύει το αποτέλεσμα ή μια μορφή διαχείρισης του καπιταλισμού, ως αιτία του προβλήματος, ως μηχανισμό που παράγει την αντιλαϊκή επίθεση. Αυτή η γραμμή τελικά, συσκοτίζοντας την αιτία για την προωθούμενη πολιτική που είναι η θωράκιση του καπιταλιστικού κέρδους, η κυριαρχία των μονοπωλίων τα οποία υπηρετούν το αστικό κράτος και κάθε αστική κυβέρνηση, τελικά αποδέχεται το μονόδρομο του καπιταλισμού και επιλέγει ως μόνη εναλλακτική αυτή που περιστρέφεται γύρω απ’ την χρεοκοπημένη πολιτική διέξοδο της «αριστερής κυβέρνησης» που θα αναλάβει να διαχειριστεί «ανθρώπινα» τον καπιταλισμό λύνοντας πιεστικά λαϊκά προβλήματα, ενώ τελικά η κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πως «πρόδωσε» την «αριστερή λύση» εναλλακτικής διαχείρισης του καπιταλισμού. Η αποδοχή του συστήματος ως δεδομένου, αντικειμενικά, άσχετα με προθέσεις και την αφετηρία κάθε παράταξης,ή όποιες λεκτικές φιοριτούρες, δεν μπορεί παρά να οδηγεί στην επιδίωξη  μιας «σκληρότερης διαπραγμάτευσης» για τους όρους σφαγής μας ή απλά για το ποιον ο «Κύκλωπας θα φάει τελευταίο». Παρά την όποια κριτική περί μνημονιακής στροφής, στηρίζει τελικά, έμμεσα ή άμεσα, την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ως “το μικρότερο κακό”. Αποδέχεται πλήρως τις μέχρι σήμερα απώλειες και καλεί σε υπεράσπιση του “ό,τι απέμεινε”, φωτογραφίζοντας τον «διαλλακτικό» ΣΥΡΙΖΑ ως καλύτερη λύση απ’ την «επιθετική» ΝΔ. Συμπλέει με τους «αριστερούς» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκοντας ευνοϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις απ’ την «αριστερή κυβέρνηση», ενώ στην καλύτερη περίπτωση επιδιώκει έναν νέο «αυθεντικό ΣΥΡΙΖΑ» που θα λύσει τα προβλήματα. Σε τελική ανάλυση το “αριστερό προεδρείο” δεν είναι κάτι άλλο παρά διάφορες εκδοχές του «κοινωνικού» ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική.

Η ΕΛΕΜ «πάει με όλα» και στο ΣΑΔΑΣ, κερδίζει τον τίτλο του συνεπούς στηρίγματος της πλειοψηφίας στη Διοίκηση όποια κι αν είναι αυτή (ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ). Στήριξε και συνδιαμόρφωσε τις κεντρικές αποφάσεις της πλειοψηφίας, προωθώντας τη συντεχνιακή της, δήθεν απολίτικη λογική. Οι όποιες «παραφωνίες» με προσωπικού χαρακτήρα αντιπαραθέσεις στο Τμήμα Αττικής με αφορμή το Συνέδριο, δεν αναιρούν την προσήλωση της ΕΛΕΜ στον μονόδρομο της πολιτικής άρχουσας τάξης – ΕΕ. Η φραστική καταδίκη κάποιων μέτρων δεν μπορεί να κρύψει την απόσταση που τη χωρίζει από τα συμφέροντα των μικρών επαγγελματιών αρχιτεκτόνων που βρέθηκαν στο επίκεντρο της επίθεσης. Επιμένει να αποκρύπτει ότι στόχος της επίθεσης είναι η μετατροπή της πλειοψηφίας των αυτοαπασχολουμένων σε φτηνό εργατικό δυναμικό και η μονοπώληση της αγοράς από τους ομίλους. Συναινεί στη μετατροπή του ΤΣΜΕΔΕ σε επαγγελματικό Ταμείο, στηρίζει την ανταποδοτικότητα στην Κοινωνική Ασφάλιση, άλλωστε στήριξε σθεναρά τη ληστεία των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ στην «επένδυση» της Τράπεζας Αττικής.

Η ΔΚΜ στήριξε τις βασικές επιλογές της κυβερνητικής πολιτικής: «απελευθέρωση» επαγγέλματος και πιστοποίηση δραστηριοτήτων, παρά την ευθυγράμμισή της στις αποφάσεις της Διοίκησης που δήθεν υπεράσπιζαν το «ρόλο του Αρχιτέκτονα» από συντεχνιακή πλευρά. Προκειμένου να εντείνει τη δικομματικού τύπου αντιπαράθεση με την πλειοψηφία της Διοίκησης του ΣΑΔΑΣ και τη Συσπείρωση, επέλεξε την αποχή και αποχωρήσεις από κάποιες διαδικασίες εστιάζοντας τις διαφωνίες της σε ζητήματα λειτουργίας του ΣΑΔΑΣ.

Πάρε θέση στην οργάνωση της αντεπίθεσης

Ο μισθός και οι εργασιακές σχέσεις μας, η δυνατότητα να ζούμε αξιοπρεπώς απ’ τη δουλειά και τη σύνταξή μας, βρίσκονται στο στόχαστρο. Πώς μπορούμε να απαντήσουμε;

Απέναντί μας δεν έχουμε τη μία ή την άλλη αστική κυβέρνηση, τη μία ή την άλλη εκδοχή διαχείρισης του συστήματος. Έχουμε το σύνολο των μονοπωλιακών ομίλων, το αστικό κράτος που τους υπηρετεί, τις κυβερνήσεις που διαχειρίζονται αυτή την εξουσία, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που στηρίζουν αυτή την πολιτική. Γι’ αυτό και η απάντησή μας πρέπει να είναι συνολική. Το κίνημα σήμερα για να πετύχει την αποτροπή των νέων μέτρων, την ανακούφιση, την ανάκτηση των απωλειών των τελευταίων ετών, πρέπει να σημαδεύει αυτόν τον αντίπαλο. Να ξεμπερδέψουμε με μια πολιτική λογική «διαπραγμάτευσης» για λύσεις τάχα διαφορετικής, φιλολαϊκής διαχείρισης του καπιταλισμού, που μπορούν τάχα να “βολέψουν” και τους εργοδότες και τους εργαζόμενους και τα μονοπώλια και τους αυτοαπασχολούμενους. Απαιτείται ένα κίνημα που θα κινείται σε γραμμή ρήξης και σύγκρουσης με τους ομίλους, τα κέρδη τους, το κράτος τους, θα οργανώσει την πάλη για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες μας, σημαδεύοντας τους μονοπωλιακούς ομίλους για τους οποίους θυσιάζονται τα δικαιώματά μας. Ιδιαίτερα σήμερα που βρίσκεται σε εξέλιξη το μεγάλο παζάρι για τον έλεγχο του ενεργειακού πλούτου και της μεταφοράς του, των σφαιρών επιρροής στην περιοχή μας, και ενεργοποιούνται διαδικασίες αμφισβήτησης και επαναχάραξης των συνόρων με το αίμα των λαών.

Συνεχίζουμε τον αγώνα για να πληρώσουν την κρίση τα μονοπώλια, να συγκεντρωθούν δυνάμεις για την αντεπίθεση και να  δυναμώσει η πάλη που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να ανοίξει ο δρόμος για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους. Αυτός ο ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, είναι ο μόνος που θα αναπτύξει τις ανεξάντλητες παραγωγικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας, θα επιτρέψει στους εργαζόμενους, μαζί και στους εργαζόμενους αρχιτέκτονες να παίξουν το δημιουργικό τους ρόλο στην οργάνωση του κοινωνικού χώρου, στον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό, στην κατοικία, στο περιβάλλον, στην αξιοποίηση των φυσικών πόρων, στην εξοικονόμηση ενέργειας με γνώμονα τη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των αναγκών του λαού.

Σ’ αυτό το δρόμο, της πάλης απέναντι στην εφαρμοζόμενη πολιτική, απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, κανένας δεν περισσεύει. Καλούμε κάθε συνάδελφο που αγωνιά για το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του, ακόμα και αν δεν  συμφωνεί με το σύνολο των πολιτικών εκτιμήσεων μας, να “βάλει πλάτη”. Να συμπορευτεί με τις ταξικές δυνάμεις, μέσα και έξω απ’ το ΔΣ του ΣΑΔΑΣ, να στηρίξει ολόπλευρα το ψηφοδέλτιο της ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ, να κινηθεί στο δρόμο μαζί με τον ταξικό πόλο του κινήματος και στους εργαζόμενους μηχανικούς. Οι συνάδελφοι που συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια της ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ βρέθηκαν το προηγούμενο διάστημα στην πρώτη γραμμή της πάλης ενάντια την αντιλαϊκή πολιτική.  Έδωσαν και δίνουν αταλάντευτα τη μάχη για την υπεράσπιση των εργασιακών και μισθολογικών μας δικαιωμάτων, ενάντια σε απολύσεις, απέναντι στην προσπάθεια «απελευθέρωσης» του επαγγέλματος, σημαδεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την ΕΕ. Οι πρωτοβουλίες που πήραν για τη συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα σε μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους συσπείρωσαν εκατοντάδες συναδέλφους σε κινητοποιήσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις, απεργίες, άνοιξαν δρόμους στην πάλη του κινήματος για αλλαγή των συσχετισμών σε όλα τα επίπεδα, βαδίζοντας μαζί με τις ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και στη ΠΑΣΕΒΕ.

Οι εκλογές στον ΣΑΔΑΣ –ΠΕΑ είναι μια ακόμα μάχη στην οποία οι εργαζόμενοι Αρχιτέκτονες, μισθωτοί –αυταπασχολούμενοι –υπάλληλοι του στενού ή ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, καλούμαστε να πάρουμε θέση ώστε να οργανώσουμε την απόκρουση της ολομέτωπης αντιλαϊκής επίθεσης, να προετοιμάσουμε την απαραίτητη ανασύνταξη και αντεπίθεση του κινήματος μας, μαζί με το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Μια ακόμα ευκαιρία να σημειωθούν ουσιαστικά βήματα στην αναγκαία αλλαγή συσχετισμών, σε κάθε συνδικαλιστικό –συλλογικό φορέα.

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ!

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΚΙΝΗΤΜΑΤΟΣ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ!

Ξεδιπλώνουμε την αντεπίθεσή μας διεκδικώντας:

• Κατάργηση όλων των αντεργατικών – αντιασφαλιστικών – φορομπηχτικών νόμων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, των μνημονίων, όλων των νόμων που τσακίζουν τις ΣΣΕ.
• Όχι στις αντεργατικές αλλαγές που αλυσοδένουν την λειτουργία των σωματείων, που εμποδίζουν την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζόμενων,  τις εργατικές διεκδικήσεις.
• Μείωση των ωρών εργασίας (35ωρο, 5νθημερο, 7ωρο). Πλήρης και σταθερή εργασία για όλους. Κατάργηση του καθεστώτος πληρωμής με ΔΠΥ! Κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Καμία μείωση των αποδοχών. Αυτόματη αναγνώριση της εξαρτημένης σχέσης με βάση αντικειμενικά κριτήρια χωρίς υποχρέωση του εργαζόμενου να τη δηλώσει και καταβολή των εισφορών απ’ τον εργοδότη.
• Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, παροχές. Επαναφορά των κλαδικών ΣΣΕ. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. Υπογραφή ΣΣΕ στον κλάδο μας με πραγματικές αυξήσεις. Συντονιζόμαστε με την Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας για την πάλη για υπογραφή ΣΣΕ στα εργοτάξια.
• Άμεση μείωση των εισφορών. Όχι στην ανταποδοτικότητα, αποκλειστικά δημόσια – καθολική – υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση. Όχι στα Επαγγελματικά Ταμεία! Άμεση αποδέσμευση του ΤΣΜΕΔΕ από την Attica Bank. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, σύγχρονη και υψηλού επιπέδου υγεία – ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους ανεξάρτητα από χρέη προς τα ταμεία, κατάργηση των εισφορών στον κλάδο Υγείας! Επίδομα ανεργίας για όλους (και για τους εργαζόμενους με «μπλοκάκι» και τους αυτοαπασχολούμενους) για όσο διαρκεί η ανεργία. Κατάργηση της ασφαλιστικής ενημερότητας για το ΤΣΜΕΔΕ. Πλήρης κρατική κάλυψη των υποχρεώσεων των στρατευμένων και των μεταπτυχιακών φοιτητών – ερευνητών απ’ τους φορείς που τους απασχολούν.
• Σύνταξη μετά από 30 χρόνια δουλειάς (στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες). Σύνταξη με βάση τις καταβεβλημένες εισφορές, για όσους αυτοαπασχολούμενους έχουν συμπληρώσει συντάξιμη ηλικία, και δεν μπορούν να ρυθμίσουν τμήμα ή το σύνολο των οφειλών τους. Οριστική διαγραφή όσων οφειλών απομείνουν.
• Κατάργηση του ΚΕΑΟ και των ρυθμίσεων για τις κατασχέσεις! Καμία κατάσχεση λαϊκής κατοικίας, επαγγελματικού εξοπλισμού, τραπεζικών λογαριασμών για χρέη προς τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιο. Προστασία της λαϊκής κατοικίας με νόμο. Απαγόρευση πλειστηριασμών και κατασχέσεων για την εργατική λαϊκή οικογένεια. Πάγωμα χρεών για άνεργους και διαγραφή ανατοκισμών δανείων. Διαγραφή δανείων, ανέργων και εργαζομένων που έχουν υποστεί μειώσεις στους μισθούς. Διαγραφή τόκων και προσαυξήσεων για τα χρέη προς τις τράπεζες. Κούρεμα του κεφαλαίου κατά 30% για τους εν ενεργεία αυτοαπασχολούμενους και κατά 50% για όσους έκλεισαν την επιχείρησή τους.
• Όχι στη φοροληστεία. Αφορολόγητο όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί, φόρος 45% στα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του μεγάλου κεφαλαίου. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών. Επαναφορά του αφορολόγητου για τους αυτοαπασχολούμενους.
• Ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (μισθό, ΔΠΥ), με προσανατολισμό στον έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης. Κατάργηση των ιδιωτικών ΕΞ.Υ.Π.Π. και δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφάλειας και Ιατρών Εργασίας, ενταγμένου στο αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Να πληρώσει το κεφάλαιο για τον επαγγελματικό κίνδυνο. Διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ.
• Ουσιαστική προστασία της μητρότητας. Άδεια κυήσεως, τοκετού, γαλουχίας και φροντίδας των νεογέννητων, με πλήρεις αποδοχές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής (μισθό, ΔΠΥ), αντίστοιχα δικαιώματα για τις αυτοαπασχολούμενες. Κρατικό δίκτυο υποδομών, με δωρεάν υπηρεσίες για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα τρίτης ηλικίας, τους ανάπηρους. Επίδομα τοκετού για όλες τις γυναίκες.
• Κατάργηση κάθε μορφής εξετάσεων για την απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, το ακαδημαϊκό δίπλωμα μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος. Ενιαίο δημόσιο δωρεάν σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης, χωρίς ταξικούς φραγμούς και αντιεπιστημονικούς διαχωρισμούς των σπουδών σε κύκλους και των ιδρυμάτων σε κατηγορίες. Καμιά μετατόπιση της «τεχνικής ευθύνης» από το κράτος και την εργοδοσία στον εργαζόμενο.
• Κατάργηση του αντιλαϊκού νομοθετικού πλαισίου για την εμπορευματοποίηση της γης και των δασικών εκτάσεων, του νερού, των φυσικών πόρων. Απόσυρση των Χωροταξικών Σχεδίων που υποτάσσουν τη χρήση γης στην κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου απελευθέρωσης στρατηγικών τομέων της οικονομίας (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ύδρευση, μεταφορές). Πάλη ενάντια σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου δημόσιων/ιδιωτικών έργων και μελετών που επιταχύνουν τη συγκέντρωση μελετών και έργων στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου.
• ΣΤΟΠ στα Πυρηνικά Σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.Καμιά συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Καμία εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Άμεση απεμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από όλες τις επιχειρήσεις, έξω από τα σύνορα. Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια. Λέμε όχι στις πολεμικές δαπάνες των Νατοϊκών πολεμικών σχεδιασμών.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ AΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ

URL: www.dpk.tee.gr, Email: panepistimoniki@dpk.gr, Τηλ.: 6977227152, 6944416678