ΑΘΗΝΑ 05-03-2016

ΕΙΣΗΓΗΣΗ

Συνάδελφοι,

 Ο κλάδος μας ζει πρωτόγνωρες καταστάσεις σε θεσμικό, επαγγελματικό και οικονομικό επίπεδο.

Η αντιμετώπιση αυτής της πραγματικότητας, απαιτεί συστράτευση και μαζική συμμετοχή.

Δυστυχώς αυτήν την συσπείρωση δεν την βλέπουμε.

Από τους 20.000 αρχιτέκτονες, περίπου 3000 εμφανίζονται στις εκλογές και περίπου 200 συμμετέχουν στις δράσεις του συλλόγου.

Το γεγονός αυτό πρέπει να μας προβληματίσει.

Αν θέλουμε σαν σύλλογος να έχουμε λόγο και να μην είμαστε ακόμη ένας σύλλογος σφραγίδα, πρέπει να ενεργοποιήσουμε τους συναδέλφους που απέχουν.

Και για να το κάνουμε αυτό πρέπει να τους ακούσουμε και να καταλάβουμε τους λόγους.

Πρόσφατα  έχουν γίνει πολλές εκδηλώσεις, ομιλίες, εκθέσεις, προβολές, από τοπικά τμήματα, συλλόγους  και φορείς  που παρουσίασαν  μια σημαντική αριθμητική παρουσία αρχιτεκτόνων, σαφώς μεγαλύτερη των 200 συναδέλφων που ενεργοποιούνται συνήθως στον σύλλογο.

Σε όλες αυτές τις δράσεις ο ΣΑΔΑΣ δεν συμμετείχε. Αντίθετα σύλλογοι και τμήματα της περιφέρειας είναι πιο δημιουργικά με ουσιαστική παρέμβαση.

Στις συζητήσεις που ακολουθούν αυτές τις εκδηλώσεις, συνήθως πολυάριθμες, διατυπώνεται απαξίωση και  άρνηση ενεργοποίησης στα πλαίσια του συλλόγου, γιατί  ο σύλλογος, η νοοτροπία του και οι δράσεις  του δεν ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντα των αρχιτεκτόνων και τους σκοπούς της αρχιτεκτονικής, αλλά ικανοποιούν στενές παραταξιακές και κομματικές σκοπιμότητες και ιδεοληψίες  που τον καθιστούν γραφικό, ίσως περιθωριακό και κυρίως αναποτελεσματικό.

Ο τρόπος λοιπόν λειτουργίας του συλλόγου,  καταργεί τους συνδετικούς κρίκους και επιστημονικοεπαγγελματικούς  δεσμούς μεταξύ των αρχιτεκτόνων.

Αυτό ας μην το αγνοήσουμε, αν θέλουμε την διατήρηση του συλλόγου και την συνέχεια μιας ιστορικής πορείας.

Κοιτάζοντας τον απολογισμό δράσεων που μας έστειλε το ΔΣ,  με δυσκολία αναγνωρίζουμε δράσεις που έχουν σχέση με το αρχιτεκτονικό έργο, τον αρχιτέκτονα δημιουργό και την αρχιτεκτονική και αυτές είναι κατάλοιπα προηγούμενων θητειών, αντίθετα βλέπουμε  συνεχείς καταγγελίες, μόνιμη  άρνηση συμμετοχής  και έλλειψη προτάσεων.

Φοβάμαι αυτός ο απολογισμός αυτός και η παρακολούθηση των τοποθετήσεων μελών του ΔΣ, δικαιολογεί  τους λόγους αποχής της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων και της απαξίωσης του συλλόγου γιατί  δείχνει να επικρατεί :

• Η γραφειοκρατική νοοτροπία, προερχόμενη από ιδεοληψίες, παραταξιακές σκοπιμότητες και επιταγές.
• Η νοοτροπία που εκφράζεται με την «ηδονή της καταγγελίας» και άρνηση ή αδυναμία συγκρότησης  ρεαλιστικών προτάσεων και παρεμβάσεων στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
• Η διατύπωση ουτοπικών προτάσεων με μοναδικό αποτέλεσμα και ίσως στόχο την διατήρηση του υφιστάμενου καθεστώτος.
• Η Αθηνοκεντρική νοοτροπία που αποδέχεται το γεγονός ότι σήμερα 2 χρόνια μετά τις εκλογές κάνουμε την πρώτη αντιπροσωπεία.
• Η ανωριμότητα των παρατάξεων που συναποφάσισαν την ανάληψη των ευθυνών του συλλόγου, αποκλείοντας συνεργασίες με «μνημονιακούς» και «νεοφιλελεύθερους φασίστες» και δεν μπόρεσαν επί 5 μήνες να εκλέξουν πρόεδρο. Χρειάστηκε η ευαισθησία κάποιου από τους «αποκλεισμένους» για να δοθεί διέξοδος στην λειτουργία του συλλόγου.
• Η μικρότητα στην την αναγνώριση του έργου προηγουμένων διοικήσεων.
• Η ευθυνοφοβία για την συνέχιση των διεθνών υποχρεώσεων του συλλόγου και της συμμετοχής του.
• Η αδυναμία διατύπωσης άποψης για τα επαγγελματικά δικαιώματα, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο σε όσους βλέπουν τον αρχιτέκτονα σαν «συμπληρωματική ειδικότητα».
• Η υποκρισία, στο όνομα της κοινωνικής ευαισθησίας, με στόχο λίγους επί πλέον ψήφους για την παραταξιακή επιτυχία…. με αποτέλεσμα την οικονομική καταστροφή του συλλόγου καταργώντας ουσιαστικά την συνδρομή των 20 ε,
• Η ατολμία καταστατικής διόρθωσης για την καλύτερη λειτουργία και επιβίωσης του συλλόγου,  ώστε να απαλειφθεί  η εικόνα του «επαίτη συλλόγου»
• Η παντελής αδιαφορία ή και άγνοια για τα προβλήματα του ελεύθερου επαγγελματία αρχιτέκτονα και του συναδέλφου που δραστηριοποιείται στην περιφέρεια .
• Η έλλειψη διάθεσης για αναγνώριση του σύγχρονου αρχιτεκτονικού έργου και η αμφισβήτηση των δημιουργών του.

Συνάδελφοι,

Ο μόνος λοιπόν τρόπος ενεργοποίησης και συστράτευσης  των συναδέλφων που απέχουν είναι να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε τα παραπάνω δηλαδή:

• Να προτάξουμε την αρχιτεκτονική και τον αρχιτέκτονα.
• Να ξεπεράσουμε τις παραταξιακές περιχαρακώσεις και ιδεοληψίες που σταματάνε κάθε δημιουργική δράση και αρνούνται τις συνεργασίες.
• Να δεχτούμε ότι όλοι προσπαθούμε για το καλό όλων και ότι δεν υπάρχουν μεταξύ μας «πράκτορες» κρυφών συμφερόντων.
• Να αποφεύγονται ατεκμηρίωτοι χαρακτηρισμοί, που προσβάλουν την προσωπικότητα συναδέλφων και προδίδουν συμπλεγματική νοοτροπία.
• Να καταλάβουμε ότι είμαστε εκπρόσωποι παρατάξεων με απόψεις για την λειτουργία του συγκεκριμένου συλλόγου, που υπηρετεί τα ενδιαφέροντα και τα προβλήματα των αρχιτεκτόνων και δεν είμαστε πολιτικός φορέας.
• Να καταστήσουμε τον σύλλογο βιώσιμο με ένα σύγχρονο καταστατικό.

Γ. Μαδεμοχωρίτης   _  ΕλΕΜ