… αυτοί που φεύγουν

Ίνης Μεσαρέ

ΙΝΗΣ ΜΕΣΑΡΕ

 

Στις 13-10-2017 έφυγε ο Ίνης Μεσαρέ.

Αρχιτέκτονας – Πολεοδόμος γνωστός στο συνάφι των μελετητών.

Από τους παλαιούς μηχανικούς που ήξεραν και αγαπούσαν τη δουλειά τους, έβλεπαν το έργο τόσο από μακριά όσο και από κοντά μέχρι την τελευταία κατασκευαστική λεπτομέρεια.

Καλός συνεργάτης, καλός φίλος με ανεξάντλητο χιούμορ, όλοι έχουν να λένε για έναν ωραίο τύπο.

Πολλοί τον γνωρίσαμε και από τη συμμετοχή του στα κοινά των Μηχανικών. Για χρόνια στο Δ.Σ. του ιστορικού ΣΑΔΑΣ (Σύλλογος Αρχιτεκτόνων), για πολλές θητείες εκλεγμένος στην αντιπροσωπεία του ΤΕΕ, με αδιάλειπτη παρουσία σε επιτροπές και ομάδες εργασίας. Πολύτιμη η συμμετοχή του σε αντιπροσωπείες του ΤΕΕ στο εξωτερικό, όπου, εκτός από την επιστημοσύνη, βοηθούσε και η γλωσσομάθειά του.

Γιαννιώτης με μακρινότερη καταγωγή από τη Μεσαριά της Αλβανίας, απ΄ όπου και το επίθετο Μεσαρέ. Με βαριά οικογενειακή ιστορία.

Ο πατέρας του Κενάν Μεσαρέ, σπουδαίος ζωγράφος, δώρισε τα έργα του στο Δήμο Ιωανιτών, από τον οποίο τιμήθηκε.

Ο παππούς του Χασάν Ταξίν Πασάς, αρχιστράτηγος του οθωμανικού στρατού στον πρώτο βαλκανικό πόλεμο. Διοικητής της Θεσσαλονίκης το 1912, όταν είχε χαθεί ο πόλεμος για τους Οθωμανούς, βρέθηκε στο ιστορικό δίλλημα να αντισταθεί ή να παραδώσει την πόλη αποφεύγοντας την άσκοπη αιματοχυσία. Αποφάσισε να παραδώσει την πόλη στους Έλληνες και όχι στους προελαύνοντες  Βούλγαρους, που έφτασαν σχεδόν ταυτόχρονα. Υπάρχει πλούσιο ιστορικό υλικό για το πώς πήρε αυτή την απόφαση “Από τους Έλληνες την πήραμε, σ’ αυτούς θα την παραδώσουμε, τους οποίους άλλωστε γνώρισα και στα πεδία των μαχών”. Για την απόφαση αυτή εξοβελίστηκε από το Οθωμανικό κράτος και πέθανε στην Ελβετία. Από τις άγνωστες λεπτομέρειες που καθόρισαν το έθνος –ποιος ξέρει ποια γλώσσα θα μιλούσαν  σήμερα στη Θεσσαλονίκη αν ήταν άλλος στη θέση του Ταξίν Πασά; Πριν λίγα χρόνια τιμήθηκε από το ΓΕΣ και ο Ίνης σχεδίασε τον τελευταίο τάφο του παππού του έξω από τη Θεσσαλονίκη.

Συνεργάτες με τον Ίνη από τα παλιά. Συναντηθήκαμε πρώτη φόρα στην ομάδα μελέτης ΕΠΑ 82-84 για την επέκταση του σχεδίου πόλης Ιωαννίνων, ο ίδιος πολεοδόμος και συντονιστής. Το καλό αποτέλεσμα οφείλεται κυρίως στην προσπάθεια την δική του κάτι που η πόλη του το αναγνώρισε.

Σε μία τελευταία συνεργασία, ταλαιπωρημένοι από το τέρας της γραφειοκρατίας, τάξαμε στους εαυτούς μας ένα τραπέζι όταν θα έκλεινε ένα θέμα που κυνηγούσαμε δέκα χρόνια. Το θέμα έκλεισε λίγες μέρες πριν πεθάνει, το τραπέζι έμεινε μετέωρο.

 

Χρήστος Ντάλας