Για τον Κωνσταντίνο Δεκαβάλλα (1924 – 2023)

Με βαθιά θλίψη μάθαμε ότι έφυγε χθες από τη ζωή ο αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας. Η προσήλωσή του στην ανθρώπινη μοίρα διαπέρασε την πολυσχιδή προσφορά του που δεν περιορίστηκε στην αρχιτεκτονική και που αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε από πολλαπλούς αποδέκτες.

Μετά τις σπουδές του, με διπλώματα από το ΕΜΠ, το Κολούμπια στις ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου δεν έπαψε να προσφέρει, μέχρι το τέλος, ένα τεράστιο αρχιτεκτονικό έργο, σημείο αναφοράς για τους αρχιτέκτονες. Ένα έργο που υπηρέτησε τον μοντερνισμό με επιδόσεις ψηλού επιπέδου αλλά και με διορατικότητα, ένα έργο που έθεσε βάσεις για τις βιοκλιματικές πτυχές τις αρχιτεκτονικής, που τον εντάσσει στους πρωτοπόρους διανοητές από το ξεκίνημά του, εδώ και 70 χρόνια.

Ο Δεκαβάλλας συνδύασε εξαιρετικά το αρχιτεκτονικό έργο με το έργο ενός μεγάλου δασκάλου. Δεν ήταν μόνο η ακαδημαϊκή του δραστηριότητα, καθηγητής στο ΕΜΠ είτε διδάσκων σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Από το 1956 και τους καταστροφικούς σεισμούς της Σαντορίνης, οδήγησε την είσοδο στο επάγγελμα την τότε νέα γενιά αρχιτεκτόνων, γενιά αναφοράς για τη μεταπολεμική αρχιτεκτονική στην Ελλάδα, όταν ετέθη επικεφαλής στο έργο εκείνης της υποδειγματικής αποκατάστασης.

Μένει να μιλήσουν άλλοι από τους αρχιτέκτονες για την πολύμορφοι παρουσία του σε άλλους τομείς του πολιτισμού. Πρώτα από όλους αυτοί που τον τίμησαν με ύψιστες διακρίσεις, μέσα και έξω από την Ελλάδα.

Εμείς στεκόμαστε στη μνήμη ενός συναδέλφου νηφάλιου, με βαθύ στοχασμό, υψηλές επιδόσεις και με μέτρο, γενναιόδωρου και πάντα παρόντα στην κοινωνική παρουσία του κλάδου μας. Τόσο στον ευρύτερο χώρο των μηχανικών, με την ιδιαίτερη συμμετοχή του σε αλλεπάλληλες Αντιπροσωπείες του Τεχνικού Επιμελητήριου, όσο και στους Αρχιτέκτονες. Για τα μεγάλα, στους δύσκολους καιρούς, από τη συμμετοχή του από το 1960 σε αλλεπάλληλες διοικήσεις του ΣΑΔΑΣ και από τη θέση του Προέδρου σε συνθήκες δικτατορίας, αλλά και από τη θέση του απλού μέλους, που δεν έπαυε να είναι παρόν και να συνεισφέρει, με τρόπο που άνοιγε θέματα και νέους σοβαρούς προβληματισμούς. Για να μείνουμε στην τελευταία δεκαετία περιοριζόμαστε στην επισήμανσή του για την αναντικατάστατη για την ελληνική πρωτεύουσα, απώλεια ενός δεύτερου αεροδιαδρόμου στο Ελληνικό, έως τη συμμετοχή του στην ημερίδα για τη δημιουργία θεατρικών χώρων στο κατειλημμένο «ΕΜΠΡΟΣ» ή τις ασυγκράτητες, αλλεπάλληλες και μεστές περιεχομένου παρεμβάσεις του στην τιμητική ημερίδα για την πρώτη μεταπολεμική γενιά αρχιτεκτόνων, στο Συνέδριο του ΣΑΔΑΣ Τμ. Αττικής το 2017.

Με την παρουσία του, ο Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας άφηνε ανεξίτηλο το στίγμα των δικών του αναζητήσεων και επιλογών αλλά ταυτόχρονα, με ανθρωπιά, διανοητικό βάθος, απλότητα, διάθεση διαλόγου και ευγένεια ξεπερνούσε σύνορα και διαχωριστικές γραμμές, κερδίζοντας την αγάπη και την εκτίμηση όσων τον γνώρισαν. Αυτή τη μνήμη του την κρατάμε, πολύτιμη παρακαταθήκη.

Το ΔΣ του Τμήματος Αττικής του ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους δικούς του.