ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥΣ

ΔΗΜΑΡΧΩΝ

ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ (Σ.Α.)

Οι Δήμαρχοι Αλίμου και Βούλας – Βάρης-Βουλιαγμένης, σε πρόσφατες τηλεοπτικές  και ραδιοφωνικές εκπομπές με αφορμή το φλέγον πρόβλημα των κινήτρων  του ΝΟΚ, καταφέρθηκαν απαξιωτικά και με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για τα μέλη των Συμβουλίων Αρχιτεκτονικής (Σ.Α.)

Αποκάλεσαν τα μέλη των Σ.Α. εκπροσώπους εργολάβων και συμφερόντων, «κάποιοι» αρχιτέκτονες, «φυτεμένους» με πολιτικά κριτήρια και τα θεώρησαν υπεύθυνα για την εφαρμογή των κινήτρων του ΝΟΚ και για την  «μορφολογική κακοποίηση» των πόλεων τους.

Οι κ.κ. Δήμαρχοι οφείλουν να  γνωρίζουν ότι ο ρόλος των Σ.Α. καθορίζεται από τις διατάξεις του Ν.4495/17 που  αποτελούν θεσμική συνέχεια πολεοδομικών προβλέψεων από το 1933 και όλων των Εθνικών και Διεθνών Συμβάσεων για την προστασία του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος.

Υπενθυμίζουμε:

–Τα Σ.Α. είναι ανεξάρτητα γνωμοδοτικά όργανα.

-Ρόλος των Σ.Α. είναι ο έλεγχος και ενσωμάτωση των νέων κατασκευών στον πολεοδομικό ιστό σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία χωρίς να μπορούν να παρέμβουν στην ισχύ των διατάξεων.

-Ρόλος των Σ.Α. είναι ο έλεγχος του μετασχηματισμού της φυσιογνωμίας των πόλεων και η ενσωμάτωση των νέων τάσεων της Αρχιτεκτονικής .

-Ρόλος των Σ.Α. είναι η προστασία των διατηρητέων μνημείων και των θεσμοθετημένων ευαίσθητων περιοχών (παραδοσιακοί οικισμοί, αρχαιολογικοί χώροι, παράκτια μέτωπα, τοπία κλπ).

Στον ίδιο νόμο καθορίζεται η σύνθεση και η λειτουργία των Σ.Α. με βάση την οποία:

– Τα μέλη των Σ.Α. είναι  αρχιτέκτονες, ιδιαίτερης εμπειρίας  και επιστημονικών διακρίσεων.

– Η πλειοψηφία των μελών των Σ.Α. είναι ελεύθεροι επαγγελματίες αρχιτέκτονες  που, πέραν των ειδικών επιστημονικών προσόντων τους, έχουν και γνώση του διεθνούς αρχιτεκτονικού και πολεοδομικού «γίγνεσθαι»

Οι ιδιώτες  μέλη των Σ.Α. αφιερώνουν  τουλάχιστον μία εργάσιμη μέρα από τον επαγγελματικό τους χρόνο,  σχεδόν αμισθί  (έως 500,00 ευρώ ετησίως για 40-50 συνεδριάσεις).

Με τα δεδομένα αυτά ως ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ,  θεωρούμε απαράδεκτους και προσβλητικούς τους συγκεκριμένους χαρακτηρισμούς που θίγουν την αξιοπρέπεια και την επιστημονική υπόσταση των μελών που συμμετέχουν στα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής.

Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τους χαρακτηρισμούς αποτέλεσμα της άγνοιας των σχετικών διατάξεων ή της ανυπαρξίας τεχνικών συμβούλων στις υπηρεσίες των Δημάρχων, αλλά υπάρχουν στοιχεία που μας προκαλούν αμφιβολίες για τις ειλικρινείς (για  την προστασία και αναβάθμιση του πολεοδομικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα των πόλεων) προθέσεις τους.

Οι δύο Δήμοι που εποπτεύουν οι συγκεκριμένοι Δήμαρχοι:

Δεν έχουν εκπονήσει μελέτες «αστικού σχεδιασμού»

Δεν έχουν εκφράσει διάθεση επικοινωνίας με τα Σ.Α.

Αποφεύγουν να εκτελέσουν έργα που αφορούν στο δημόσιο χώρο των Δήμων τους,  με την μόνη θεσμικά και διεθνώς αναγνωρισμένη διαδικασία των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών, επιμένοντας σε αδιαφανείς διαδικασίες και προφασιζόμενοι ανάγκες  επίσπευσης των έργων.

Αποφεύγουν να ζητήσουν, όπως προβλέπει η νομοθεσία, τη γνωμοδότηση των Σ.Α. για κάθε παρέμβαση που κάνουν στους κοινόχρηστους χώρους των δήμων τους.

Παράλληλα, οι Δήμαρχοί τους αναφέρονται σε συγκεκριμένες περιοχές των Δήμων με υψηλές αξίες γης και αδιαφορούν για περιοχές αρμοδιότητας τους, πολύ μεγαλύτερης και προκλητικής επιβάρυνσης του περιβάλλοντος (πχ «Κρεμασμένος Λαγός» Βούλας).

Αποσιωπούν επίσης τις πιέσεις των προκατόχων τους για απελευθέρωση των υψών στον Άλιμο και εφαρμογή του ΓΟΚ μετά την αποχώρηση του αεροδρομίου του Ελληνικού.

Ο ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ, ως θεσμικός εκπρόσωπος των Αρχιτεκτόνων της χώρας, ανησυχεί για το γεγονός ότι το αξίωμα του Δημάρχου δείχνει να δίνει το δικαίωμα κριτικής  για εξειδικευμένα θέματα όπως η Αρχιτεκτονική, με τρόπο που εκθέτει τους ίδιους αλλά και υποβαθμίζει το ρόλο της Αρχιτεκτονικής στην κοινωνικοοικονομική και περιβαλλοντική εξέλιξη κάθε τόπου (χαρακτηριστικό το γεγονός ότι αναφέρθηκαν ως «εκτρώματα» διεθνώς αναγνωρισμένα και βραβευμένα  έργα).

Καλούμε τους Δημάρχους Αλίμου και Βούλας – Βάρης-Βουλιαγμένης να ανακαλέσουν τις δηλώσεις τους και να επαναπροσδιορίσουν τη στάση τους ώστε να υπηρετήσουν το θεσμικό τους ρόλο με βάση τις αρμοδιότητές τους και με επίγνωση των όρων συνέργειας που αυτές επιβάλλουν.