ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ

εκλογές ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ 2022

Μια καταστροφική τετραετία

Μετά τη δεκαετία των μνημονίων, κατά τη διάρκεια της θητείας του απερχόμενου ΔΣ του ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ, η κοινωνική κρίση πήρε νέες διαστάσεις στην Ελλάδα, με την κλιμάκωση της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής επίθεσης σε βασικές από τις πτυχές του καθεστώτος της μεταπολίτευσης.

Ακραία νεοφιλελεύθερα μέτρα, που μέχρι πρότινος αποτελούσαν τις προτάσεις της Ελληνικής ακροδεξιάς για την αντιμετώπιση της κρίσης, (κατάργηση φορολογίας επιχειρήσεων, νομιμοποίηση μαύρου χρήματος, κατάργηση του πόθεν έσχες, θεσμοποίηση της παραοικονομίας, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, θεοποίηση των ιδιωτικών επιχειρήσεων, δημιουργία «παραδείσου» επενδυτών, κατάργηση του αυτοδιοίκητου των ανωτάτων σχολών και του πανεπιστημιακού ασύλου), εμφανίζονται από τη σημερινή κυβέρνηση ως ρηξικέλευθες αποφάσεις. Δημιουργούν το κέλυφος όπου εκκολάπτονται ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, το φασιστικό φαινόμενο και η ανεξέλεγκτη, σκοτεινή δράση του «βαθέως κράτους».

Η προ δεκαετίας έκρηξη της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης συνεχίζει να αντιμετωπίζεται σε όλο τον πλανήτη με επίθεση στα λαϊκά συμφέροντα και με ένταση του ανταγωνισμού ανάμεσα στα κέντρα του ηγεμονικού χρηματιστικού κεφαλαίου, των ολιγαρχών και των off shore. Η δομή και οι πολιτικές της ΕΕ την έχουν αναδείξει ως ένα από τα στρατηγεία του νεοφιλελευθερισμού. Η ένταση των πολιτικών λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων γκρεμίζουν το όνειρο της ενωμένης Ευρώπης των Λαών. Προκαλεί αντιστάσεις και κινήματα που – κάποτε με τρόπο αντιφατικό – επιμένουν στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των λαών. Εισάγουν την ΕΕ σε περίοδο κρίσης, που εκδηλώνεται με πρωτόγνωρες αποσχιστικές τάσεις και γεγονότα (Brexit κλπ).

Η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει μετατραπεί σε κλιμάκωση της διεθνούς αναμέτρησης στρατιωτικών συνασπισμών, εγκατεστημένη πλέον δι’ αντιπροσώπων στον Ευρωπαϊκό χώρο, χωρίς κανένα από τα αντίπαλα στρατόπεδα να αναζητάει συμβιβασμό και διέξοδο από τη συντελούμενη καταστροφή.

Οι ανταγωνισμοί μαίνονται στην δική μας περιφέρεια και προκαλούν την έκρηξη του προσφυγικού, με συνέπεια την δημιουργία τραγικών ανθρωπιστικών προβλημάτων.

Στο πλαίσιο των προηγουμένων, δημιουργούνται εκρηκτικά προβλήματα με σοβαρές χωρικές, πολεοδομικές και στεγαστικές διαστάσεις. Οι  σημερινές άρρωστες πόλεις μας είναι Μολυσμένες, Ανθυγιεινές, Μη διαχειρίσιμες, Μη βιώσιμες και αναμφισβήτητα Ανεπαρκείς. Είναι πόλεις κατακερματισμένες και δυσδιάκριτες, με μεγάλη οικιστική διασπορά, που επεκτείνεται προοδευτικά στο πέριξ φυσικό περιβάλλον:

• Με ημιτελή, σχεδόν τυχαία, ανούσια αστικά διάκενα, που δεν έγιναν ποτέ πλατείες, πράσινες οάσεις ή παιδικές χαρές οποιουδήποτε μεγέθους.
• Με κινητικότητα ως επί το πλείστον ιδιωτική, περιβαλλοντικά απερίσκεπτη και επιβλαβή, που δεν εκπληρώνει θετικά την επαφή των τμημάτων της.
• Με απαράδεκτη περιβαλλοντική ρύπανση.
• Με αστικές αγορές, που αντικαθίστανται άνευ όρων από τεράστια εμπορικά κέντρα, αντί μιας πολυκεντρικής, ισόνομα χωροθετημένης κατανομής.
• Με νευρώσεις και κοινωνικές ανασφάλειες.

Οι πόλεις μας, είναι γεμάτες από ανθρώπους που δεν μπορούν να υποφέρουν την οικονομική ύφεση, που μάλιστα εξακολουθεί δυστυχώς να αυξάνεται. Σε αυτή την απογοητευτική κατάσταση, οι αξίες γης των διαλυμένων Αρχιτεκτονικά και Πολεοδομικά πόλεων δεν ανταποκρίνονται, στη πραγματικότητα.

Με αυτό τον τρόπο ξεπήδησαν πολύπλοκες πόλεις, συχνά ασαφείς και απάνθρωπες, όπου κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα επεκτείνονται με βίαιο τρόπο. Αναδεικνύεται η ανάγκη του επανασχεδιασμού με νέα κατεύθυνση, τη Δίκαιη Κοινωνική Συνύπαρξη. Να επανεξετάσουμε την πορεία της ιστορίας των Πόλεων, να διασφαλίσουμε νέες στρατηγικές ανάπλασης και μετάλλαξης, με κατεύθυνση τη δίκαια αστικής ανάπτυξη με ανθρώπινο πρόσωπο και κοινωνική συνοχή.

Όμως οι νέες Αρχιτεκτονικές μεταλλάξεις που επιβάλλονται αποτυγχάνουν να σηματοδοτήσουν την ιστορικότητα των πόλεων. Οι Αρχιτέκτονες και η Αρχιτεκτονική, ενώ αποτελούν βασικό παράγοντα που εξασφαλίζει το δημόσιο συμφέρον, υποφέρουν δραματικά.

Ο ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ σε συνθήκες εκτροπής

Μετά την κοινοβουλευτική σταθεροποίηση της εκτροπής του 2015 και των πολιτικών που από τότε σταθεροποιήθηκαν, οι επιστήμονες ωθούνται, σύρονται ή μεταστρέφονται, για να προσαρμοστούν είτε να συμμετάσχουν στην άσκηση τέτοιων πολιτικών, αναλαμβάνοντας ρόλους διεκπεραιωτή, γιατί την εξουσία άλλοι την κατέχουν. Κάποιοι υιοθετούν στάση ουδετερότητας, που εδράζεται στην κατοχή της γνώσης, προκειμένου να αναλαμβάνουν, κατά κανόνα με το αζημίωτο, ρόλο ισορροπιστή, σε μία ιδιόμορφη αναζήτηση προνομιακής σχέσης με το κράτος, προς όφελος της εξίσου φανταστικής, εξισορροπητικής λειτουργίας του. Πρόκειται για πρόσχημα που επιτρέπει να διαχειρίζονται οι ίδιοι και να νομιμοποιούν αντικοινωνικές απαιτήσεις προσώπων και τάξεων με μεγάλη οικονομική εξουσία, χωρίς να αναρωτούνται για τις προβληματικές προδιαγραφές εκποίησης και ανοικοδόμησης ελεύθερου δημόσιου και ιδιωτικού χώρου, ως προς τις επιπτώσεις, τη βιωσιμότητα ή το όφελος που θα προέκυπτε, για το οικιστικό σύνολο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η επαγγελματική δραστηριότητα υποβιβάζεται σε νομική σύμβαση μεταξύ «παραγωγών» και «πελάτη» που παραγγέλλει τις υπηρεσίες τους.

Όμως οι αρχιτέκτονες ξέρουμε ότι, από τα ταπεινά δημιουργήματα ως τους μεγάλους χωρικούς σχεδιασμούς, αποδέκτης δεν είναι μόνον ο εκάστοτε παραγγέλλων. Έχουμε διδαχθεί πως πελάτης της αρχιτεκτονικής και της πολεοδομίας, ανάλογα με την κλίμακα των έργων, είναι κατ’ εξοχήν η κοινωνία, που κατά το χωρικό σχεδιασμό, δεν μπορεί να εκπροσωπηθεί, ούτε από ιδιώτες, ούτε από συγκυριακούς τοπικούς άρχοντες, ούτε από κυβερνήσεις, αλλά απαιτεί ενεργοποίηση πολλαπλών θεσμών δημοκρατίας και συμμετοχής. Χωρίς αυτούς, η αρχιτεκτονική και η πολεοδομία καταργείται. Την θέση της παίρνει ο αυταρχικός, ιδιοτελής σχεδιασμός, αφετηρία κάθε απαξίωσης είτε υφαρπαγής.

Την τελευταία τετραετία και ιδιαίτερα στις συνθήκες της πανδημίας, η συμμετοχή σε μαζική δράση επανειλημμένα ετέθη σε απαγόρευση, διωγμό είτε καταστολή. Ο ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ βρέθηκε έτσι σε ιστορικά πρωτόγνωρη θέση ευθύνης, να τοποθετηθεί δημόσια, να ασκήσει κριτική, να ερμηνεύει και να ενημερώνει την κοινωνία, και κατ’ αρχή τα πληττόμενα λαϊκά στρώματα, για τις συνέπειες της συντελούμενης κυβερνητικής καταστροφής, σε όλες τις διαστάσεις της αρχιτεκτονικής. Όμως η πλειοψηφία του απερχόμενου ΔΣ, πλην μεμονωμένων περιπτώσεων, απέφυγε να σταθεί στο ύψος αυτών των περιστάσεων, αναδεικνύοντας, με παρεμβάσεις στον κοινωνικό διάλογο, τον ρόλο που αναλογεί στους αρχιτέκτονες και τον οποίο ο Σύλλογος διεκδικεί και υπερασπίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια της ύπαρξης του.

Ενδεικτικά παραδείγματα απορρύθμισης του χωρικού σχεδιασμού και η πρόσφατη σιωπή του ΔΣ του ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ.

ΝΟΚ 

Ο ΝΟΚ συνδέεται με μεγάλο αριθμό συναφών νομοθεσιών, που ρυθμίζουν τον τρόπο έκδοσης αδειών, τα αυθαίρετα, την ενεργειακή απόδοση κλπ. Το σύνολο αυτών των νομοθεσιών διαμορφώνει τις δυνατότητες άσκησης του επαγγέλματος αλλά, κυρίως, το ίδιο το οικιστικό περιβάλλον. Σε γενικές γραμμές το πλέγμα νόμων της τελευταίας δεκαετίας καθορίζει ένα πλαίσιο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:

1. Αύξηση της πραγματοποιούμενης δόμησης και του όγκου των κτιρίων κατά ένα ποσοστό που ξεπερνά κατά πολύ κάθε προηγούμενη νομοθεσία. Η αύξηση γίνεται έμμεσα, με την παροχή επιπλέον δυνατοτήτων δόμησης (πατάρια, σοφίτες, κλιμακοστάσια, έρκερ κλπ) που δεν συνυπολογίζονται στον υπολογισμό των επιτρεπόμενων επιφανειών (άρθρο 11) αλλά και άλλου τύπου αυξήσεις του Συντελεστή Δόμησης ως κίνητρα για την «περιβαλλοντική αναβάθμιση» (άρθρο 10) ή για τον περιορισμό της ενεργειακής κατανάλωσης (άρθρο 25). Η προκύπτουσα αύξηση του μεγέθους των οικοδομών επιβαρύνει την κατοικησιμότητα του ήδη επιβαρυμένου οικιστικού περιβάλλοντος αλλά και το ευρύτερο πολεοδομικό σύνολο.

2. Η νομοθεσία διακατέχεται από μια περιπτωσιολογική λογική. Η διαρκής αλλαγή διατάξεων με αλλεπάλληλες τροπολογίες (αν και συχνά επιδιώκουν την αποσαφήνιση προηγούμενων ασαφειών) καθιστά τον μελετητή συνεχώς ανεπαρκή απέναντι στο έργο και στον εργοδότη του.

3. Σχεδόν πλήρης απουσία ελέγχου του δομημένου περιβάλλοντος από τη μεριά της πολιτείας: Η υποστελέχωση των ΥΔΟΜ καθιστά αδύνατο, τόσο τον έλεγχο των μελετών όσο και των πραγματοποιούμενων έργων. Η ευθύνη μεταφέρεται στον μηχανικό, που εξ αιτίας της νομοθετικής ασάφειας βρίσκεται ολοένα και πιο εκτεθειμένος.

Οι τροποποιήσεις του ΝΟΚ συνεχίζονται. Πρόσφατη πρόταση νόμου τροποποιεί το άρθρο 39 του 4495 και καταργεί την υποχρέωση καταγραφής (άρα και ελέγχου) των επιφανειών του ΣΔ, απαιτώντας μόνο υπεύθυνη δήλωση του μηχανικού πως αυτές έχουν συνυπολογιστεί, ενώ περιορίζεται ακόμα περισσότερο ο έλεγχος των μελετών.

To νομοθετικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί σχετίζεται με ένα γενικότερο πνεύμα απαξίωσης κάθε ίχνους περιορισμού της ελεύθερης αγοράς, με στόχο τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας. Τα μικρά μελετητικά γραφεία ασφυκτιούν καθώς αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο βάρος της αστικής ευθύνης και συνεπώς απαξιώνονται προς όφελος μεγάλων μελετητικών σχημάτων και εταιρειών. Η αρχιτεκτονική χάνει τον ανθρωπιστικό και κοινωνικό της χαρακτήρα και μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε μέσο ωραιοποίησης αυτής της κερδοσκοπίας.

Χωρικός Σχεδιασμός

Από το Νόμο Σουφλιά και μετά, ειδικά όμως από το 2010, η πολιτεία απεμπολεί την συνταγματική της ευθύνη να προωθεί κατά προτεραιότητα  το σχεδιασμό του ελληνικού χώρου με κύριο στόχο την προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων του προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.

Όμως με το νέο Χωροταξικό και Πολεοδομικό Ν.4759/2020 τα Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια εντάσσονται στο ίδιο επίπεδο με τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια, μπορούν πλέον να περιλαμβάνουν ρυθμίσεις για όλα τα θέματα που ρυθμίζονται από τα ΤΠΣ, και να εντάσσονται σε αυτά χωρίς τροποποιήσεις. Οι ιδιώτες επενδυτές όχι μόνο πολεοδομούν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους αλλά μπορούν και να τροποποιούν τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια για την εξυπηρέτησή τους.

Ακόμα χειρότερα, με το Ν.4864/2021, “Στρατηγικές Επενδύσεις και βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος”, η Κυβέρνηση έδωσε το τελειωτικό κτύπημα στον συνταγματικά κατοχυρωμένο δημόσιο χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό της χώρας. Ο νόμος περί «στρατηγικών επενδύσεων» επιβάλλει ανήκουστες παραχωρήσεις σε επενδυτές κεφαλαίων, χωρίς έλεγχο της προέλευσής τους, με απολύτως ανεξέλεγκτα σχέδια. Δεν έφταναν τα επιπλέον τα οικονομικά κίνητρα, αλλά παραχωρούνται και ανήκουστα πολεοδομικά και διοικητικά κίνητρα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται αναγκαστικές απαλλοτριώσεις από ιδιώτες, πρόταξη ιδιωτικών απαιτήσεων στον προγραμματισμό φορέων του δημοσίου, ανεξέλεγκτη αδειοδότηση, με θέσπιση προσχηματικών, ανέφικτων προθεσμιών κλπ.

Με όχημα αυτό το σκανδαλώδες νομοθετικό πλαίσιο, το τελευταίο διάστημα η Κυβέρνηση, με Αποφάσεις Διυπουργικών Επιτροπών (ΔΕΣΕ), εγκρίνει σωρηδόν ως Στρατηγικές Επενδύσεις του Ν.3894/2010, τα επενδυτικά σχέδια Τουριστικών-Παραθεριστικών εγκαταστάσεων σε εκτάσεις  ιδιωτών με ήδη εγνωσμένη καταστροφική δραστηριότητα, πάνω σε παραλίες. Δεδομένης της τεράστιας ακτογραμμής της χώρας το “πεδίον δόξης” είναι λαμπρό.

Μόνη αντίδραση του απερχόμενου ΔΣ του συλλόγου αρχιτεκτόνων απέναντι σε όλα αυτά, ήταν η σιωπή.

Κοινωνικός – εργασιακός μεσαίωνας 

Οι κυβερνητικές πολιτικές της λιτότητας συνδυάζονται με την υπερφορολόγηση, την εξάλειψη των κοινωνικών στοιχείων από το ασφαλιστικό σύστημα και την μετατροπή του σε άντληση συμπληρωματικής οικονομικής αφαίμαξης, χωρίς ασφαλιστικό αντίκρισμα.

Το Δημόσιο απέχει από την υποχρέωση χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης, που συμβάλλει στην οριστική εξόντωση των αυτοαπασχολούμενων, την συγκέντρωση των δραστηριοτήτων σε μεγάλα επιχειρηματικά σχήματα.

Αμοιβές, μισθοί και συντάξεις έχουν καταρρεύσει, το κοινωνικό κράτος διαλύεται περαιτέρω, δημόσιες υπηρεσίες και επιχειρήσεις δημοσίων αγαθών ιδιωτικοποιούνται και υφαρπάζονται. Προκαλείται χρόνια υπερχρέωση των νοικοκυριών και φτώχεια. Η αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, με πλειστηριασμούς και κατασχέσεις, με ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς προς όφελος των τραπεζών και των δανειστών.

Τα εργασιακά των αρχιτεκτόνων

Στο επάγγελμά μας, η χρόνια ύφεση και η ανεργία που προηγήθηκε καθιέρωσαν την καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων στον ιδιωτικό τομέα. Στο δημόσιο, το εργασιακό πλαίσιο απορρυθμίζεται, με περικοπές και εργασιακή ανασφάλεια.

Οι περισσότεροι από όσους καταφέρνουν ακόμα να κρατούνται στο επάγγελμα, καλούνται να ζήσουν και να εργαστούν:

χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς ελάχιστες αμοιβές,

με ελαστικά ωράρια και με μόνιμη ανασφάλεια, με το φάσμα της ανεργίας,

λεηλατημένοι ψυχικά,

αδυνατώντας να καλύψουν κοινωνικές ανάγκες και υποχρεώσεις,

υπερχρεωμένοι αναπόδραστα, με δάνεια φόρους και εισφορές,

με την αμφιβολία:

αν θα πρέπει να ανοίξουν, να κρατήσουν ή να κλείσουν τα βιβλία τους στην εφορεία,

με την εργοδοτική απειλή απέναντι σε κάθε συνδικαλιστική δραστηριότητα,

με ανελεύθερους εργασιακούς κανόνες,

ακόμα και με απαγόρευση να απαντούν στο τηλέφωνό τους «εν ώρα εργασίας»…

Τα επαγγελματικά των αρχιτεκτόνων

Με το ν 4439/2016, οδηγούμαστε στον κατακερματισμό και την άλωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων αρχιτεκτόνων, την μετατροπή του διπλώματος σε εισιτήριο εισόδου σε έναν αέναο κύκλο πιστοποιήσεων από το ΤΕΕ για την κατοχύρωση επιμέρους δικαιωμάτων.

Με το ν 4472/2017, τα επαγγελματικά δικαιώματα για την πλειοψηφία οδηγούνται σε δραστικό περιορισμό – μηδενισμό για τους νεοεισερχόμενους. Το δίπλωμα του μηχανικού μετατρέπεται σε εισιτήριο εισόδου σε έναν κύκλο συγκέντρωσης πιστοποιήσεων για τη συγκρότηση ενός ατομικού φάκελου προσόντων με περιορισμένα και εξατομικευμένα δικαιώματα. Η πρώτη διατύπωση αυτής της κατεύθυνσης συντάχθηκε με τη «συνδρομή» του ΤΕΕ και εργοδοτικών οργανώσεων του κλάδου.

Μέσω των παραπάνω αλλαγών, επιβλήθηκε η συγκέντρωση του τεχνικού αντικειμένου σε λίγες μεγάλες εταιρείες και στην καταστροφή των μικρών και ατομικών γραφείων: Εταιρείες κατάλληλες για τους σχεδιασμούς των μεγάλων έργων και της μεγάλης υφαρπαγής της δημόσιας περιουσίας.

Ως ύστατη απάντηση απέναντι σε αυτή τη γενικευμένη κυβερνητική επίθεση στην αρχιτεκτονική και τους αρχιτέκτονες, αντί της ουσιαστικής κριτικής, η πλειοψηφία του απερχόμενου ΔΣ προτίμησε να συντηρεί και να προστατεύει ψίχουλα δοτών εξουσιών, σε ελεγχόμενα από την κυβέρνηση «σώματα ειδικών», (όπως ΚΕΣΑ, κλπ), που χωρίζουν τους αρχιτέκτονες σε ελέγχοντες και ελεγχομένους και έχουν ως προφανή λόγο ύπαρξης όχι την προστασία της αρχιτεκτονικής (που προφανώς είναι το τελευταίο που νοιάζει τις κυβερνήσεις που επί δεκαετίες συντηρούν τα σώματα αυτά) αλλά το ξέπλυμα και τη θωράκιση άνομων και μεγάλων κυβερνητικών διαπλοκών με ιδιωτικά συμφέροντα, που θωρακίζονται έναντι διοικητικών δικαστηρίων και του ΣΤΕ με την έγκριση από αυτά τα δήθεν «σώματα ειδικών». Το απερχόμενο ΔΣ, επιδόθηκε σε μιαν αδιέξοδη προσπάθεια συστηματικής καταγραφής συμπτωμάτων γενικευμένης αρρυθμίας στη λειτουργία τους, σε μια προσπάθεια διαλόγου και συστάσεων με αποκλειστικό αποδέκτη μιαν αποφασισμένη και αδίστακτη κυβέρνηση. 

Η εκτροπή εσωτερικευμένη στο ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ

Δυστυχώς, επιπλέον της σκόπιμης σιωπής και των αδιέξοδων απαντήσεων, κατά τη θητεία 2018 – 2022, απέναντι σε ένα καταιγισμό επιθέσεων και πληγμάτων σε όσα αποτελούν τους σκοπούς του ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ, το ΔΣ βρέθηκε σε ένα πρωτοφανές καθεστώς ανωμαλίας για την ιστορία του συλλόγου, που ξεκίνησε με την υφαρπαγή της θέσης του προέδρου, λόγω καθυστερημένης προσέλευσης ενός μέλους του ΔΣ στην ψηφοφορία (καθυστέρηση για την οποία φυσικά δεν ευθύνεται ο απερχόμενος Πρόεδρος, φρόντισε όμως κατάλληλα να την εκμεταλλευθεί, αδιαφορώντας για τις συνέπειες μιας τέτοιας εκλογής του) και στη συνέχεια εκλέχτηκε αντιπρόεδρος, ο οποίος δεν ξαναπάτησε στο ΔΣ σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας. Η εκλογή σε αυτές τις θέσεις, αποτέλεσμα υφαρπαγής και όχι σύμφωνα με την πραγματική σύνθεση του ΔΣ, δεν επέτρεψαν την περαιτέρω συγκρότησή του, με αποτέλεσμα επί 4 χρόνια ο σύλλογος να μένει δικαιοπρακτικά ευάλωτος, απέναντι σε μεγάλα νομικά και οικονομικά προβλήματα (προσφυγές κλπ), και ο απερχόμενος Πρόεδρος, να εκτελεί ταυτόχρονα χρέη Γραμματέα και Ταμία, που πρακτικά έγινε εφικτό μόνο με την καθοριστική και φιλότιμη προσφορά της Γραμματείας του Συλλόγου. Βεβαίως αναγνωρίζουμε το βάρος μιας τέτοιας ευθύνης του, αλλά ας μας επιτραπεί να μη τον ευχαριστούμε κιόλας για αυτό. Γιατί ο ίδιος την προκάλεσε και ο ίδιος ανέλαβε την ευθύνη αυτή, για να προστατεύσει τον δικό του τυχάρπαστο τίτλο. Το σοβαρότερο όμως είναι άλλο.

Η συγκέντρωση σε ένα πρόσωπο όλων των αρμοδιοτήτων του προεδρείου, εκ των πραγμάτων άνοιγε τον ασκό του Αιόλου για την ανεξέλεγκτη, καταχρηστική τους άσκηση, το οποίο δυστυχώς επανειλημμένα συνέβη εκ μέρους του απερχομένου προέδρου, κατ’ αρχή με τις ανακοινώσεις των αποφάσεων του ΔΣ, που μόνος του τις υπέγραφε και μόνος του τις δημοσιοποιούσε, χωρίς να αποφεύγει κάποιες καταχρηστικές εκδοχές συμπεριφορών, με δημοσίευση ανύπαρκτων ή αλλοιωμένων «Αποφάσεων ΔΣ» και με τις αλλεπάλληλες, πραξικοπηματικές αναβολές των εκλογών κατά ενάμιση χρόνο μετά την καταστατική λήξη της θητείας, το Μάρτη του 2021. Πλήρης τεκμηρίωση των προηγουμένων υπάρχει στο blog της Συσπείρωσης. 

Απέναντι σε ένα τέτοιο απερχόμενο ΔΣ, που επί τέσσερα χρόνια παραπαίει, όρθωσαν το ανάστημά τους αρχιτέκτονες και αρχιτεκτόνισσες, που πήραν σημαντικές  πρωτοβουλίες, στο πνεύμα και στην ιστορική παράδοση της λειτουργίας του ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ. Με τη σημαντική συλλογική τους δραστηριότητα, ανέδειξαν δημόσια το κοινωνικό και επιστημονικό πρόσωπο που αναλογεί στους αρχιτέκτονες. Ενδεικτικά παραδείγματα τέτοιας συλλογικής δράσης αποτέλεσαν πολλαπλές δράσεις του Εργαστηρίου στην Αττική, με εντυπωσιακότερη τη δημιουργία του Αρχείου Γυναικών Αρχιτεκτόνων, καθώς και η πολυετής λειτουργία των Μαθημάτων Αλληλέγγυου Σχεδίου, προς μαθητές που δεν έχουν δυνατότητα να παρακολουθούν φροντιστήρια, για μαθήματα που ενώ εξετάζονται στις εισαγωγικές για την Αρχιτεκτονική, αφαιρέθηκαν πρόσφατα από τη διδακτέα ύλη της δευτεροβάθμιας παιδείας…

Η γενική πρόταση της Συσπείρωσης Αριστερών Αρχιτεκτόνων για έναν Σύλλογο ιστορικό 

Στην προ δεκαετίας κρίση του πολιτικού προσωπικού της εκτροπής, πολύ συχνά οι επιστήμονες απέρριψαν τη στάση της ουδετερότητας, γύρισαν την πλάτη στις δυνάμεις της ιδιοτέλειας και συνάντησαν τον κόσμο που αγωνίζεται για τα κοινά.

Στην Ελλάδα, αγώνες για τη διεκδίκηση δημόσιας γης είτε για την υπεράσπισή της, εκδηλώθηκαν με την έναρξη του φαινομένου της υφαρπαγής γης σε μεγάλη κλίμακα για κερδοσκοπικούς λόγους στα τέλη της δεκαετίας του 80 και εντάθηκαν στις συνθήκες μνημονιακής συνταγματικής εκτροπής. Εμβληματικά τέτοια κινήματα, ανάμεσα σε αναρίθμητους αγώνες  σε όλη την Ελλάδα, υπήρξαν το κίνημα για την διάσωση της Χαλκιδικής, το κίνημα για το Ελληνικό και αναρίθμητα άλλα.

Κατά την εκδήλωση της μνημονιακής επίθεσης, χιλιάδες απλοί πολίτες, εκατοντάδες τοπικά κινήματα και επιτροπές από όλη την Ελλάδα, εκατοντάδες προσωπικότητες του δημόσιου βίου, πολιτικοί, δήμαρχοι, καλλιτέχνες, έχουν συμμετάσχει στην μάχη για την υπεράσπισή του χωρικού σχεδιασμού με κοινωνικό πρόσημο. Με τη συγχώνευση όλων αυτών με τον κινητοποιημένο κόσμο της επιστήμης, των επιστημονικών συλλόγων, των επιμελητηρίων και των Πανεπιστημίων γράφτηκε Ιστορία, που δεν ήταν αποτέλεσμα ούτε μόνης της συνέργειας των επιστημόνων, ούτε, πολύ περισσότερο, μόνης της αρχιτεκτονικής και της πολεοδομίας.

Ο ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ, στα 100 χρόνια της ιστορίας του, σημαδεύτηκε από τη συμμετοχή του σε τέτοιους αγώνες. Ήταν και μέχρι πρόσφατα εκεί: Από τις εκκλήσεις μας του 2011, να μην εφαρμοστούν νόμοι της υφαρπαγής μέσω της άκριτης νομιμοποίησης των αυθαιρέτων, έως τις αναρίθμητες δράσεις που κορυφώθηκαν στην τετραετία 2014 – 2018. Χωρίς αυτή τη στάση, με την fast-track επιθετική νομοθεσία, η οποία από το 2010 μας επιστρέφει στις περιφράξεις των «κοινών» του 17^ου αιώνα, δεν θα υπάρχουν πια βιβλία για χωρικό σχεδιασμό. Οι γνώσεις των αρχιτεκτόνων και των πολεοδόμων θα αντικατασταθούν από εγχειρίδια υπακοής. H πολεοδομία εξαφανίζεται. Το χειρότερο όμως είναι ότι εξαφανίζονται τα ίδια τα κοινωνικά αγαθά, που γίνονται στόχος υφαρπαγής.

Ας αναζητήσουμε λοιπόν την συνέχεια της Ιστορίας του ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ εκεί που πράγματι γεννήθηκε: στην συνάντηση των αρχιτεκτόνων με την κοινωνία που αντιστέκεται. Όχι με περιφράξεις, αλλά με την υπεράσπιση των κοινών με δημοκρατία.

Ένας δημοκρατικός ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ, με τις παρεμβάσεις του στο τρίπτυχο: Κοινωνία και Οικονομία, Κλιματική Ισορροπία και Περιβάλλον, Αρχιτεκτονική και Αρχιτέκτονες, μπορεί να συμβάλλει:

Στην ανοιχτή επιστημονική ενεργοποίηση των συναδέλφων, στην ενδυνάμωση του δημόσιου διαλόγου για τον χώρο, στην ανάδειξη του κοινωνικού ρόλου της αρχιτεκτονικής και της πολεοδομίας

Στη στήριξη των συναδέλφων με διαθέσιμα και νέα εργαλεία, για την εύρεση και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας

Στη στήριξη πρωτοβουλιών μικρών ομάδων, συνεταιριστικών σχημάτων κλπ για να στηριχθούν οι συνάδελφοι και για να διασωθούν και να αναπτυχθούν οι επαγγελματικές δεξιότητες που υποβαθμίζονται και αποδομούνται στις σημερινές συνθήκες εργασίας

Στη διεκδίκηση υποχρεωτικής διενέργειας Αρχιτεκτονικών Διαγωνισμών σε μελέτες

διαχείρισης  Δημόσιων Χώρων αλλά και στην αλλαγή του σχετικού θεσμικού πλαισίου, ώστε να εναρμονίζεται με τον αντίστοιχο διεθνή κανονισμό UNESCO-UIA

Στην εκπόνηση κριτικών θέσεων και προτάσεων για ένα νέο θεσμικό πλαίσιο για το χώρο και το επάγγελμα, αξιοποιώντας όσα θετικά στοιχεία περιλαμβάνονται στις κατευθύνσεις της UNESCO.

Στη διαρκή ενημέρωση και ενεργοποίηση των πολιτών με όλα τα μέσα για τους κινδύνους που ελλοχεύουν στους δήθεν «αναπτυξιακούς» μύθους

Στην επιστημονική στήριξη σε κινήματα πόλης, στην ανάδειξη νέων ιδεών

Στη διάχυση της γνώσης και της πληροφορίας χωρίς στεγανά και εμπορευματοποιημένες διαδικασίες

Τα προτάγματα της Συσπείρωσης Αριστερών Αρχιτεκτόνων

Η Συσπείρωση Αριστερών Αρχιτεκτόνων διανύει την τέταρτη δεκαετία αγώνων για όλα τα παραπάνω, με σταθερή στράτευση, χωρίς συναλλαγές, ανοιχτή σε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα που αποδέχεται τον χαρακτήρα και συμμερίζεται τις κατευθύνσεις της. Συνενώνει συναδέλφους από τον χώρο της αριστεράς και της οικολογίας, ανένταχτους ή και με διαφορετικές κομματικές εντάξεις.

Επιμένουμε σε ενωτική κατεύθυνση για το σύνολο των δυνάμεων με τις οποίες συναντιόμαστε πάνω στα προηγούμενα, για να μιλήσουμε και να δράσουμε από κοινού για τα προβλήματα, τις προτάσεις, τις δυσκολίες και τις αδυναμίες μας. Να οραματιστούμε και να σχεδιάσουμε.

Μας χωρίζει άβυσσος από όσους βλέπουν την κρίση σαν ευκαιρία πλουτισμού και εκμετάλλευσης και μας ενώνουν ισχυροί δεσμοί με όλες και όλους εκείνους τους πληττόμενους συναδέλφους που μέσα από σωματεία και συλλόγους, μέσα από ανοιχτές συλλογικές διαδικασίες και αγώνες, αλλά και με τις προσωπικές τους αντιστάσεις και την αξιοπρέπεια, κρατούν ζωντανό το όραμα για μια άλλη προοπτική, για τη ζωή και τη δουλειά μας.

Για μας δεν υπάρχουν ιδεολογικές περιχαρακώσεις και μικροκομματικές προτεραιότητες. Υπάρχουν κόκκινες γραμμές, που δεν ξεθωριάζουν:

Ενάντια στις υποθήκες των μνημονίων, στις δυνάμεις που τις συντηρούν, στους νόμους και στις κυβερνητικές πολιτικές που τις εφαρμόζουν

Ενάντια στις δομές και τις πολιτικές της ΕΕ

Για τα εργασιακά δικαιώματα και ενάντια στην μαύρη εργασία

Για να αποτρέψουμε την άλωση των μικρών επαγγελματιών από μεγάλα γραφεία και κατασκευαστικές εταιρίες

Για να αντιμετωπίσουμε τον κατακερματισμό των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων, την υπεξαίρεση και την αμφισβήτησή τους με τους ποικίλους μηχανισμούς «πιστοποιήσεων»

Για το δικαίωμα στην περίθαλψη για όλους

Για την προστασία των οφειλετών φόρων και εισφορών από το ΚΕΑΟ και για την υπεράσπιση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων

Για τη δημοκρατική, με δίκαια κοινωνικά κριτήρια και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη των πόλεων, με προστασία του περιβάλλοντος

Για ένα θεσμικό πλαίσιο επαγγέλματος που θα διευκολύνει την άσκηση του

Για ένα σύλλογο δημοκρατικό, στο πλευρό των πολλών και όχι εργαλείο στα χέρια λίγων, υποχείριο κυβερνητικών πολιτικών και ειδικών συμφερόντων.

Για την δουλειά και την αξιοπρέπεια των αρχιτεκτόνων, για μιαν αρχιτεκτονική προσανατολισμένη στις νέες κοινωνικές ανάγκες, από τα αιτήματα όσων αγωνίζονται μαζί μας για τη στέγη, τις γειτονιές, το περιβάλλον, με ριζοσπαστική σκέψη, που γεννιέται σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο.

Σήμερα, για να σταματήσουμε τα σχέδιά τους

Σήμερα, γιατί κάθε αναβολή κάνει το σκοτάδι πυκνότερο

Σήμερα, ο Σύλλογος μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την φωνή των πληττόμενων αρχιτεκτόνων, που με την πληττόμενη κοινωνία κάνουν κοινό αγώνα.

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ

ΑΤΤΙΚΗ

ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ

ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΝΑΤΑΛΙΑ (ΝΑΤΑΣΑ)

ΒΑΪΟΥ ΝΤΙΝΑ

ΒΑΛΩΜΕΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ

ΒΑΤΑΒΑΛΗ ΦΕΡΕΝΙΚΗ

ΒΕΡΓΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΒΕΡΝΑΡΔΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΓΑΛΑΤΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

ΓΙΟΚΑΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΔΟΥΛΤΣΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΖΟΥΛΑΜΟΓΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

ΖΟΥΛΑΜΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΛ-ΜΕΛΠΩ

ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΑΚΗΣ

ΚΑΒΑΛΛΑ ΦΑΝΗ

ΚΑΚΑΤΣΟΥ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ (ΛΙΝΤΑ)

ΚΑΛΑΪΔΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΚΑΛΑΜΠΟΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΚΑΛΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΟΥ-ΤΣΙΓΚΟΥΝΗ ΜΑΤΙΝΑ

ΚΑΝΕΛΗ ΑΝΝΑ

ΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΟΝΙΑ

ΚΑΤΣΑΡΕΛΗ ΑΣΠΑ

ΚΑΤΣΟΥΡΟΣ ΜΑΡΙΟΣ

ΚΑΤΣΟΥΡΟΥ ΚΛΕΙΩ

ΚΛΕΙΔΩΝΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΚΟΜΜΑΤΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΚΟΠΑΝΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

ΚΟΥΤΣΟΥΦΛΑΚΗΣ ΑΡΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΛΑΣΚΑΡΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΛΑΥΡΕΝΤΑΚΗ ΖΩΗ

ΛΟΥΪΖΙΔΗΣ ΜΠΑΜΠΗΣ

ΜΑΓΕΙΡΟΣ ΤΑΣΟΣ

ΜΑΟΥΝΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΜΕΘΥΜΑΚΗ ΣΤΕΛΛΑ

ΜΟΥΚΑ ΝΑΣΙΑ

ΜΠΟΥΚΗ ΕΛΕΝΗ

ΜΥΡΙΑΛΛΗ ΜΥΡΤΩ

ΜΩΡΑΪΤΟΥ ΛΩΡΕΤΤΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΟΥΡΑΝΙΑ (ΜΠΟΥΛΙΝΑ)

ΠΑΝΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΗΛΙΑΣ

ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΠΥΛΟΥΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΣΕΡΒΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ

ΣΚΑΡΑΚΗ ΙΩΑΝΝΑ

ΣΟΦΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ΣΤΑΜΑΤΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ΤΟΤΣΙΚΑΣ ΠΑΝΟΣ

ΤΡΟΥΛΛΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΤΣΕΜΑΝΗ ΙΩΑΝΝΑ

ΦΙΝΤΙΚΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΧΑΛΙΚΙΑΣ ΑΛΕΚΟΣ

ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΑΛΩΜΗ

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ & ΘΡΑΚΗ

ΒΑΡΥΤΙΜΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ (Ν. Δράμας)

ΚΗΠΟΥΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (Ν. Ξάνθης)

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΕΡΜΕΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ (Ν. Θεσ/νίκης)

ΖΥΓΑ ΕΛΙΑΝΑ (Ν. Θεσ/νίκης)

ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΜΙΧΑΛΗΣ (Ν. Θεσ/νίκης)

ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗΣ (Ν. Θεσ/νίκης)

ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ (Ν. Θεσ/νίκης)

ΚΛΕΙΔΑΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ (Ν. Θεσ/νίκης)

ΜΠΑΣΙΑΚΟΥ ΝΤΙΝΑ (Ν. Θεσ/νίκης)

ΠΑΪΣΙΟΥ ΚΑΡΟΛΙΝΑ (Ν. Θεσ/νίκης)

ΣΑΜΔΑΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ (ΙΤΑΛΟΣ) (Ν. Θεσ/νίκης)

ΣΑΧΑΝΑ ΧΡΥΣΑ (Ν. Θεσ/νίκης)

ΤΣΑΡΑΣ ΑΓΙΣ (Ν. Θεσ/νίκης)

ΧΡΙΣΤΑΝΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ (Ν. Θεσ/νίκης)

ΗΠΕΙΡΟΣ

ΜΠΕΓΚΑ ΑΛΕΞ (Ν. Ιωαννίνων)

ΣΙΑΦΑΚΑ ΑΘΗΝΑ (Ν. Ιωαννίνων)

ΤΣΟΥΤΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ((Ν. Πρέβεζας)

ΘΕΣΣΑΛΙΑ

ΣΑΜΑΡΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ (Ν. Μαγνησίας)

ΙΟΝΙΑ ΝΗΣΙΑ

ΜΠΑΡΟΥΞΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ (Ν. Κέρκυρας)

ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΟΣ

ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ (Ν. Αργολίδας)

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ (Ν. Κορινθίας)

ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΜΑΖΙΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ (Ν. Λέσβου)

ΝΟΤΙΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΒΑΛΙΑΤΖΑ ΛΙΛΑ (Ν. Δωδ/νήσου)

ΙΣΙΓΩΝΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ (Ν. Κυκλάδων)

ΚΑΡΑΒΙΤΗ ΕΥΗ (Ν. Κυκλάδων)

ΠΕΤΡΙΔΟΥ ΠΙΠΙΤΣΑ (Ν. Κυκλάδων)

ΣΑΜΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ (Ν. Κυκλάδων)

ΣΤΡΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ (Ν. Δωδ/νήσου)

ΤΣΙΜΗΓΚΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ (Ν. Κυκλάδων)

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ

ΘΕΡΜΟΥ ΣΤΕΛΛΑ

ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ Δ.Σ. ΣΑΔΑΣ (ΤΜΗΜΑ ΑΤΤΙΚΗΣ) 

ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ

ΒΑΪΟΥ ΝΤΙΝΑ

ΒΑΛΩΜΕΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ

ΒΑΤΑΒΑΛΗ ΦΕΡΕΝΙΚΗ

ΒΕΡΓΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΓΙΟΚΑΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΚΑΒΑΛΛΑ ΦΑΝΗ

ΚΑΚΑΤΣΟΥ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ (ΛΙΝΤΑ)

ΚΑΛΑΪΔΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΚΑΛΑΜΠΟΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΚΑΝΕΛΗ ΑΝΝΑ

ΚΑΤΣΑΡΕΛΗ ΑΣΠΑ

ΚΑΤΣΟΥΡΟΥ ΚΛΕΙΩ

ΛΑΥΡΕΝΤΑΚΗ ΖΩΗ

ΜΑΟΥΝΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΜΕΘΥΜΑΚΗ ΣΤΕΛΛΑ

ΜΠΟΥΚΗ ΕΛΕΝΗ

ΜΥΡΙΑΛΛΗ ΜΥΡΤΩ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΟΥΡΑΝΙΑ (ΜΠΟΥΛΙΝΑ)

ΠΑΝΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΗΛΙΑΣ

ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΟΦΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ΤΟΤΣΙΚΑΣ ΠΑΝΟΣ

ΤΣΕΜΑΝΗ ΙΩΑΝΝΑ

ΧΑΛΙΚΙΑΣ ΑΛΕΚΟΣ

ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΑΛΩΜΗ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΑΔΑΣ (ΤΜΗΜΑ ΑΤΤΙΚΗΣ) 

ΣΚΑΡΑΚΗ ΙΩΑΝΝΑ